Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Duo Reges: constructio interrete.

1. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
2. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
3. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
4. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
5. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Sed in ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum quodam modo et consequens putandum est, quod illi §pigennhmatikÒn appellant;

Sint ista Graecorum;

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Itaque fecimus.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Sedulo, inquam, faciam.

Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Bork

Sed residamus, inquit, si placet.

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium
consuetudo Latina traduceret.

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum
fuisse?

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Cave putes quicquam esse verius. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

Nam quid possumus facere melius? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Ac tamen hic mallet non dolere. An tu me de L.

• Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?
• Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
• An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
• Ratio quidem vestra sic cogit.